تکنیک رتروهیلینگ در تدخین پیپ و سیگار برگ

تکنیک رتروهیلینگ در تدخین پیپ و سیگار برگ

رتروهیلینگ (Retrohaling) عمل بیرون راندن دود تنباکو از طریق بینی بدون استنشاق آن است.

برای کسانی که این تکنیک را تمرین نکرده‌اند، سوال واضح این است که “چرا؟” چه مزیتی وجود دارد که می‌توانیم با این روش طعم تنباکوهای خود را بهتر درک کنیم؟ (منظور از طعم ترکیبی از مزه و رایحه است)

به این دلیل است که حس بویایی و چشایی ما هر دو به بینی ما وابسته هستند. روایح هم طعم دارند!

مقاله‌ای به نام «آنچه بینی درک می‌کند» در وب سایت هاروارد گازت، به نقل از پروفسور زیست شناسی مولکولی و سلولی ونکاتش مورتی نقل می‌کند: بوها توسط پیاز بویایی کنترل می‌شوند، ساختاری در جلوی مغز که اطلاعات را برای پردازش بیشتر به سایر نواحی فرمان مرکزی بدن می‌فرستد.

بوها مسیر مستقیمی به سمت سیستم لیمبیک از جمله آمیگدال و هیپوکامپ می‌گیرند. مورتی می‌گوید: نواحی مربوط به احساسات و حافظه. سیگنال‌های بویایی خیلی سریع به سیستم لیمبیک می‌رسند. همچنین اضافه می‌کند: “وقتی می‌جوید، مولکول‌های موجود در غذا، راه خود را از طریق بینی به اپیتلیوم بینی شما باز می‌کنند”، به این معنی که اساسا تمام چیزی‌هایی که شما به عنوان طعم در نظر می‌گیرید، بو است. وقتی همه چیز را می‌خورید. طعم‌های زیبا و پیچیده… همه آن‌ها بو هستند. “مورتی می‌گوید: شما می‌توانید این نظریه را با فشار دادن بینی خود هنگام خوردن چیزی مانند بستنی وانیلی یا شکلاتی آزمایش کنید. به جای اینکه طعم آن را بچشید: «هرچه بچشید شیرین است».

مزه‌هایی که ما از طریق زبان و کام نرم خود درک می‌کنیم به نمک، ترش، تلخ، شیرین و اومامی محدود می‌شود. جالب است که همه موجودات زنده نمی‌توانند همه این طعم‌ها را تشخیص دهند. به عنوان مثال، گربه‌ها هیچ گیرنده‌ای برای شیرینی ندارند. آنچه ما درک می‌کنیم!

با این حال، محدودیت‌هایی برای درک زبان ما وجود دارد: آن‌ها می‌توانند فقط شیرینی یا فقط ترش و غیره را تعیین کنند. بدون حواس بویایی ما، مجموعه چشایی ما به شدت محدود است. از نظر تئوری، اگر بینی خود را بگیریم و حس بویایی را محدود کنیم، نمی‌توانیم بین سیب و پیاز هنگام گاز گرفتن تفاوت قائل شویم.

این عطر است که جزئیات و ویژگی‌های لازم را برای شناسایی وعده های غذایی، نوشیدنی‌ها، تنباکوهای مورد علاقه ما و هر چیز دیگری که افراد در دهان می‌گذارند را ارائه می‌دهد. منطقی است که هر تکنیکی که احساسات اپیتلیوم بینی ما را تقویت می‌کند، جایگزین جالبی باشد که از طریق آن می‌توان درک دقیق‌تری برای تنباکوهایی که از آن لذت می‌بریم داشته باشیم.

و ما در حال حاضر به هر حال، تا حدی، حتی اگر آن را تشخیص ندهیم، retrohale می‌کنیم. ذرات دود، مانند مولکول‌های غذا، از طریق تلاطم در دهان به ناحیه بینی می‌روند، جایی که طعم‌ها دسته‌بندی می‌شوند و برای تداعی حافظه و ثبت پروفایل‌های پیچیده مزه/عطر به مغز ارسال می‌شوند.

برداشت ما از طعم‌های مختلف تنباکو به حرکت ذرات دود به داخل حفره بینی بستگی دارد، همانطور که طعم غذا به مولکول‌های غذا بستگی دارد که به قول دکتر مورتی «از طریق بینی به اپیتلیوم بینی شما باز می‌گردند».

چگونه Retrohale کنیم!؟

اگر از این روش در اسموک از تنباکو استفاده نمی‌کنید، تعداد زیادی از طعم‌های تنباکو را تشخیص نخواهید داد. ذرات دود به طور طبیعی به داخل بینی حرکت می‌کنند، جایی که گیرنده بویایی آن‌ها را تشخیص می‌دهد، اما ایده retrohaling این است که دود بیشتری را در آن ناحیه حسی هدایت کنید.

از طریق آنچه که بویایی رترونازال نامیده می‌شود، زمانی که ذرات غذا یا دود از پشت گلو به داخل حفره بینی می‌روند، طعم و عطر ایجاد می‌شود.

Retrohaling دود را از طریق حفره بینی تغییر مسیر می‌دهد، گیرنده‌های بویایی را پر می‌کند و به طور چشمگیری تعداد ذرات معطر را که به اعصاب بویایی می‌رسند چند برابر می‌کند و در نتیجه باعث افزایش طعم و مزه می‌شود.

گاه و بی گاه و بدون اینکه بفهمیم، خود به خود اتفاق می‌افتاد و مطمئناً مزه‌ها را تشدید می‌کند، اما شاید باعث خارش بینی می‌شود و باعث می‌شود که این کار را متوفق کنید. سیگاری‌ها معمولاً از بینی خود بازدم می‌کنند، اما سیگاری‌ها و پیپ‌ کش ها معمولاً دود را استنشاق (به ریه‌ها فرو نمی‌دهند) نمی‌کنند و اگر منشأ آن از ریه‌ها نباشد، بازدم آن از طریق بینی سخت‌تر است.

اگر هنوز رتروهیلینگ را آزمایش نکرده‌اید، توصیه می‌کنم با پر کردن دهان خود با دود و سپس بیرون دادن آهسته از هوا از ریه‌ها و مخلوط کردن آن با دود و عبور آن از  پشت کام به سمت بینی، تمرین کنید. به عنوان مثال، فک خود را پایین بیاورید و پشت زبان خود را به سمت پایین و عقب فشار دهید.

به کار روی جایگشت‌های مختلف و ثبت نتایج ادامه دهید، خطوط داخلی دهان خود را تغییر دهید تا زمانی که دود شروع به عبور از بینی شما کند. همان‌طور که نتایج شروع به بهبود می‌کنند، از آن موقعیت اصلاح و بهبود می‌یابند.

چرا Retrohale؟

اسموکرهای پیپ، راه‌های زیادی را برای دستیابی به تنوع دنبال می‌کنند.

رطوبت تنباکوها را تغییر می‌دهیم، در آماده‌سازی تکه‌ها را با مالیدن آن‌ها به اندازه‌های مختلف تغییر می‌دهیم، نحوه بارگذاری کاسه را با توجه به ابعاد محفظه تغییر می‌دهیم، ریتم‌های پاف کردن متناوب را تغییر می‌دهیم و به روش‌های بی‌شماری دیگر تجربه‌های خود را در مورد پیپ کشیدن  ارتقا می‌دهیم.

Retrohaling تکنیک دیگری برای مزه کردن و درک بهتر تنباکو است. برای مثال، با یک ترکیب جدید، ممکن است طعم لطیفی را شناسایی کنیم که ممکن است در ابتدا آن را تشخیص ندهیم اما با استفاده مجدد، آن طعم خاص بزرگ‌نمایی می‌شود.

شخصا عمدتاً مخلوط‌های Va/Per می‌کشم و مصرف مجدد این دسته از تنباکوها شاید باعث خارش بینی شود. احساس افزایش فلفل و ادویه از Perique منشاء می‌گیرد پس شاید یک یا دو بار در روز رتروهل کنم، فقط برای اینکه تصورم را از یک ترکیب کالیبره کنم.

به نظر می‌رسد که ترکیب‌های معمولی زمانی که دوباره رترول می‌شوند، با رنگ‌های عمیق‌تر و لطیف‌تر، رجیستر عمیق‌تری به خود می‌گیرند، در حالی که نت‌های بلند به همان اندازه در رجیستر بالاتر تقویت می‌شوند.

اگر حتی تفاوت‌های ظریف و ویژگی‌های ظریف گزارش‌شده توسط دیگران را در نظر نگیریم، شخصا با این تکنیک احساس می‌کنم درک بهتری از این طعم‌های تصفیه شده و ظریف دارم. اما شاید تا حدودی برای بینی من آزاردهنده باشد اما همه ما دارای سطوح مختلفی از حساسیت بینی هستیم، بنابراین تجربه این تکنیک را توصیه می‌کنم.

شخصاً نتایج مشابهی را در مورد ترکیب های لاتاکیا یافتم، که شاید در ابتدا، جلوه کمی داشته باشند اما هنگام رتروهیل کردن نمایش بهتری را ارائه می‌دهند.

ترکیب‌های سبک انگلیسی معمولاً یک‌بعدی هستند، لاتاکیا بر هر طعم دیگری غلبه دارد، اما با رتروهیل، چشم‌انداز وسیعی از طعم‌های ظریف‌تر پدیدار می‌شود. خارشی را در بینی ایجاد نمی‌کنند که ترکیبات Va/Pers هنگام رتروهیل کردن ایجاد می‌کنند و لطیف‌تر و رضایت بخش‌تر هستند.

Retrohaling ممکن است شما را به ترکیباتی که در ابتدا دوست نداشته‌اید، بازگرداند.

به نظر می‌رسد که ترکیبات برلی، زمانی که به‌ صورت رتروهیل اسموک می‌شوند، با حسی از آجیل، فراتر از اسموک معمولی، همراه با نت‌های جانبی مختلف همراه هستند.

آروماتیک‌ها هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند. برخی به خوبی با retrohaling کار می‌کنند و برخی نه. به نظر می‌رسد که آروماتیک‌های سنگین‌تر (فول آروماتیک) ممکن است چندان مناسب نباشند. اگر تجربه‌ای در استفاده از آروماتیک‌ها یا هر ترکیب دیگری دارید، نظرات خود را در زیر این مقاله در سایت پاسارگاد تاباک درج کنید و اگر تکنیک‌های دیگری برای تکمیل فرآیند داشته باشید، با دیگران به اشتراک بگذارید.

Retrohaling یکی دیگر از ابزارهای موجود در جعبه ابزار پیپ‌کش‌ها است. این روش تجربه‌ای را ارائه می‌دهد که بوسیله طعم‌ها و عطرهای متمرکز، تقویت و بزرگتر شده است و برای کسانی از ما که به دنبال ماجراجویی‌های بیشتری در پیپ کشیدن هستند ارزش کاوش را دارد. ما همیشه در تلاشیم تا پیپ‌ها و تنباکوهای جدید و تکنیک‌های مختلف کشیدن سیگار با عملکرد بهتر را پیدا کنیم تا طعم بالقوه را از ترکیبات خود استخراج کنیم. این تکنیک را برای مواقعی به خاطر بسپارید که بررسی دقیق تر تنباکو را خواهان هستید.

شما می‌توانید برای تهیه پیپ و ادوات آن و انواع سیگار برگ به صورت آنلاین در وب سایت فروشگاه پاسارگاد تاباک یا بصورت حضوری آن را تهیه کنید.