تکنیک های پیپ کشیدن
مطالب و اطلاعات بسیاری در مورد اینکه چطور پیپ کشیدن را شروع کنید در دسترس است اما در مورد متد ها و تکنیک های اسموک پیپ متاسفانه اطلاعات چندانی در دسترس نیست !
اما ما در این مقاله سعی میکنیم برخی از تکنیک های پیپ کشیدن را برای پیپ کش های حرفه ای ذکر کنیم و این مقاله را سعی میکنیم در آینده بروز رسانی کنیم و تکنیک های دیگر را اضافه کنیم.
قبل از مطالعه این تکنیک های پیپ کشیدن حتما روش های صحیح پیپ کشیدن مطالعه کنید
با دریافت مشاوره خرید پیپ مناسب خود را انتخاب کنید!
به این نکته مهم توجه داشته باشید که تکنیک های اسموک مانند یادگیری شنا و یا دوچرخه سواری است ، در این مورد تمام نکات لازم را میتوان توضیح و یا حتی نشان داد ولی یادگیری آن به خود فرد، ظرفیت و توانایی ها و چگونگی انجام تمرینات بستگی دارد ، چه بسا از لحاظ تئوری یک تکنیک را کاملا فراگیرید اما در مرحله اجرا موفق نباشین .
نگران نباشید ! تمرین ، صبر و ممارست کلید حل مشکل است.اگر یک تکنیک نشد ! تکنیک دیگر را فراگیرین ، حتی میتوانید بعد از فراگیری تمام تکنیک ها ، در آخر روش و متد خاص خود را در پیش گیرید.
آماده سازی و بارگذاری توتون، روشن کردن و تمپ کردن و … همگی مهارت های لازم و ضروری برای پیپ کشیدن و لذت بردن از آن است اما اصول مهمتری نیز در زمینه پیپ کشیدن وجود دارد که همین اصول عادات هر شخصی در هنگام پیپ کشیدن را در طول زمان شکل می دهند !
تکنیک پیپ کشیدن تنفسی
احتمالا درباره این تکنیک (Breath Smoking) اسموک پیپ شنیده باشید و شاید هم نه !
به دور از بیان جزئیات و اضافات، لب کلام در مورد این روش این است که اساس این تکنیک تمرکز بر روی دم و بازدم در هنگام پیپ کشیدن است! به چه صورت !؟
به این طریق که ابتدا پیپ را در دهان و در بین دندان ها قرار داده ، لب ها و دهان خود را کاملا می بندید و شروع به پیپ کشیدن میکنید به این صورت که هوای ورودی در هنگام اسموک را به دو بخش تقسیم میکنید ، حجم بیشتر هوا را از طریق بینی و حجم کمتر هوا را از طریق مسیر هوای پیپ به داخل دهان هدایت میکنید ، مقدار حجم هوای ورودی بین بینی و پیپ را می توان تغییر داد اگر هوای ورودی از طریق پیپ بیشتر شود توتون با حرارت بالاتری خواهد سوخت ، معمولا ۷۰ تا ۸۰ درصد حجم هوای ورودی از راه بینی و مابقی از طریق پیپ می باشد .
در هنگام بیرون دادن هوا و دود انباشته شده در دهان ، برعکس عمل میکنید یعنی حجم هوای بیشتر از طریق پیپ و حجم کمتر هوا از راه بینی به بیرون فرستاده می شود .
توجه داشته باشید که عمل خارج کردن دود و هوا بسیار آرام صورت گیرد در غیر صورت توتون و خاکستر داخل پیپ به بیرون پرتاب می شود .
در حین اسموک دهان و لب ها کاملا بسته باشد .
بعد از ۳ یا ۴ بار اسموک و یا بیشتر بسته به حجم ریه و دهان و توانایی اسموکر ، دهان خود را باز کرده و تمام دود انباشته در دهان را خارج کنید .
توجه داشته باشید که در این روش در حین اسموک با دهان بسته تمام حجم دود معمولا خارج نمیشود و در مرحله آخر و باز شدن دهان حجم دود قابل قبولی از دهان خارج می شود که خود همین امر باعث می شود که مزه و طعم توتون را به خوبی حس کنید .
مزیت دیگر این روش داغ نشدن پیپ است به دلیل آرامش موجود در حین اسموک با این تکنیک .
به یاد داشته باشید روش ها و تکنیک هایی که برای شما دوستان توضیح داده می شود نیازمند تمرین ، ممارست ، تکرار و صبر و آرامش است که پیشنهاد میکنم برای این کار از زمان های تنهایی و خلوت خود نهایت استفاده را ببرید .
تکنیک خارج کردن دود از بینی (Retrohaling)
کی از تکنیک های پیپ کشیدن، تکنیک خارج کردن دود از بینی (Retrohaling) است.
قبل از هر چیز لازم به توضیح است که درک و حس عطر و طعم از طریق زبان و سلول های موجود در بینی انجام می گیرد .
زبان چهار مزه اصلی شیرینی، شوری ، تلخی و ترشی را حس می کند و وظیفه اصلی درک و حس عطر و طعم بر عهده سلول ها و گیرنده های موجود در بینی است بهمین خاطر است که در زمان بیماری و ذکام قادر به تشخیص و درک عطر و طعم مواد نیستید .
بهمین دلیل استفاده از روش خارج کردن دود از بینی (Retrohaling) برای کشیدن پیپ در درک و حس بیشتر و بهتر عطر و طعم توتون به شما کمک خواهد کرد.
ابتدا پیپ را در دهان قرار می دهید سعی کنید بیشتر حجم هوای ورودی از طریق مسیر هوایی پیپ باشد بطور کلی در این روش حجم هوای ورودی از طریق دهان و بیشتر آن از طریق پیپ می باشد .
سپس دود و هوای وارد شده را در دهان حبس کرده و به قسمت انتهای دهان و بالای حلق در زیر ورودی مجرای تنفسی هدایت میکنید و به وسیله انقباض ماهیچه های قسمت پشت و بالای حلق دود محبوس شده را از طریق بینی خارج میکنید .
سعی کنید تا حد امکان تمام دود از راه بینی خارج شود .
چند نکته:
اول اینکه این روش به تمرین و تمرکز زیاد محتاج است پس نیازمند صرف زمان و تکرار می باشد .
دوم اینکه پیشنهاد میکنم از این روش فقط در مصرف توتون های آروماتیک و ویرجینیا استفاده کنید چون در سبک های دیگر توتون بدلیل وجود محرک ها مانند عطر و بوی فلفل و ادویه جات مثل توتون های پریک و یا ترکیش اورینتال استفاده از این روش باعث تحریک مخاط بینی و سرفه و عطسه خواهد شد که مسلما خوشایند نخواهد بود .
سوم اینکه دود را به هیچ وجه به داخل ریه ها فرو ندهید و پس از حبس آن در دهان از طریق بینی خارج کنید .
چهارم اینکه مقدار حجم دود خروجی از بینی در این روش مخصوصا در مراحل اولیه و یادگیری این تکنیک، زیاد نیست و خواسته و ناخواسته مقداری دود از طریق دهان نیز خارج می شود پس نگران این موضوع نباشید.
روشن نگه داشتن پیپ بدون شعله
شاید برای شما هم اتفاق بیوفتد که در حین پیپ کشیدن ، فندک و یا کبریت شما تمام شود و یا در جمعی حضور داشته باشید و بنا بر دلایلی نخواهید و یا نتوانید از کبریت و فندک استفاده کنید و یا بدلیل شرایط جوی قادر به استفاده از شعله نباشید و یا ….!
در چنین شرایطی چطور باید پیپ خود را روشن نگه داریم و از کشیدن آن لذت ببریم !؟
راه حل استفاده از انگشتان دست است !
احتمالا در فیلم های قدیمی و یا در بین پدران و پدر بزرگ های خود دیده اید که در هنگام پیپ کشیدن انگشت خود را بر روی دهانه پیپ قرا میدهند !
با این کار بدون استفاده از شعله میتوانستند توتون پیپ خود را شعله ور کنند .
اما چگونه !؟
با قرا دادن انگشتان خود ، انگشت شصت و یا دو انگشت اشاره و میانی بر روی دهانه پیپ و کام گرفتن ، باعث شعله ور شدن توتون خواهید شد .
این کار باعث می شود فشار هوای ورودی به درون پیپ و توتون در حال سوختن افزایش پیدا کند ، هوا در قسمت بالای کاسه پیپ زیر انگشتان شما و بالای سطح توتون متراکم شود و باعث بالا رفتن درجه حرارت و شعله ور شدن مجدد توتون در حال خاموشی گردد .
همانطور که قبلا گفته شده بود از این روش در پیپ کشیدن آرام و یا Slow Smokimg نیز استفاده می شود برای روشن نگه داشتن توتون با کنترل بیشتر و برای زمان بیشتر .
پس بر خلاف باور خیلی از دوستان قرار دادن انگشت بر روی دهانه پیپ نه تنها باعث خاموش شدن آن نمی شود بلکه اگر به روش صحیح انجام گیرد باعث شعله ور شدن مجدد توتون خواهد شد .
روش تمپ کردن پیپ با انگشت
بطور خلاصه :
تمپر را کنار گذاشته و از انگشت اشاره خود استفاده کنید !!!
چطور ! ؟
اگر چه شاید برای شما اتفاق بیوفتد که تمپر خود را فراموش کنید و یا بهر دلیلی تمپر در دسترس نداشته باشید و مجبور شوید برای تمپ کردن توتون از انگشت خود استفاده کنید ! اما برخی افراد بنابر دلایل دیگری این کار را انجام می دهند !
این دسته از افراد تماس مستقیم و بی واسطه ای که از طریق سطح نوک انگشت با سطح روی توتون در حال سوختن ایجاد می شود را دوست دارند ! البته نه صرفا به دلیل ایجاد این تماس و احتمالا سوزش ناشی از آن ! بلکه دلیل خاص و منطقی دیگری نیز ارائه می دهند !
به عقیده این افراد تمپ کردن با انگشت باعث می شود فشار وارد بر روی سطح توتون که از طریق سطح نوک انگشت وارد می شود نسبت به فشار وارد شده بوسیله تمپر کمتر باشد، به عبارتی فشار بسیار ملایمی در هنگام تمپ با انگشت ایجاد می شود .
حال این سوال مطرح می شود که این ویژگی چه مزیتی دارد !؟
در پاسخ باید گفت که یکی از دلایلی که در بسیاری مواقع باعث خاموش شدن پیپ می شود و نیاز به روشن کردن های متوالی پیش می آید همانا کوبیدن و تمپ کردن با فشار زیاد است که به اصطلاح باعث خفگی توتون و خاموش شدن آن می گردد .
پس با این روش و وارد کردن فشار بسیار ملایم با نوک انگشت احتمال خاموش شدن و نیاز به شعله گرفتن های متوالی کمتر می شود .
نکته مهم در استفاده از این روش در این است که هنگام بکار بردن انگشت باید با ملایمت و در عین حال سرعت عمل بالا اقدام کنید .
برای روشن شدن مطلب مثالی میزنم:
شما برای خاموش کردن شعله شمع و یا کبریت بوسیله دو انگشت خود چطور عمل می کنید !؟
شعله را بسیار ملایم و سریع بین دو انگشت خود قرار می دهید و با بهم چسباندن دو انگشت شعله را خاموش می کنید بدون سوختن انگشتان خود .
راز تمپ کردن با انگشت نیز در همین است: ظرافت و سرعت عمل !
اما در هر حال باید با گرمای توتون و خاکستر ناشی از سوختن آن بر روی نوک انگشت خود کنار بیایید !
روشن کردن پیپ با نخ فیتیله
کبریت یا فندک !!؟
برخی اعتقاد دارند که شعله فندک با حرارت بالایی می سوزد و غیر قابل کنترل نیز هست.
در مورد فندک های گازی نیز خیلی ها معتقدند که روغن و چربی ناشی از سوختن گاز بوتان بر روی کیک تشکیل شده در دیواره پیپ به مرور زمان می نشیند و در کیفیت اسموک تاثیر نامطلوبی میگذارد .
در سمت دیگر گروهی نیز بر این عقیده هستند که کبریت در هنگام سوختن بوی ناخوشایندی دارد و استفاده از آن در هنگام وزش باد و جریان هوا کار آسانی نیست و خب مسلما خاکستر و چوب سوخته باقیمانده از آن نیز خود مشکلی است .
راه حل سوم استفاده از فیتیله ای مشابه آنچه که در شمع استفاده میشود ، است . یک تکه نخ فیتیله تهیه کنید و آن را روشن کنید با فندک ، کبریت ، شمع و یا هر روش دیگری و از آن برای روشن کردن پیپ خود استفاده کنید .
دلیل استفاده از این روش نیز روشن است !
شعله کوچک ناشی از سوختن فیتیله با حرارت و حجم آتش نسبتا کمتر نسبت به افروزنده های دیگر صدمات ناشی از شعله و حرارت را برای پیپ به حداقل می رساند و در ضمن مرحله شعله ور و روشن شدن توتون نیز با ملایمت بیشتری انجام می گیرد که در بروز بیشتر و بهتر طعم و مزه توتون و کیفیت بهتر اسموک می تواند موثر باشد.
توتون پیپ برای شروع پیپ کشیدن :
برای شروع پیپ کشیدن، از توتونهای آروماتیک استفاده کنید.
از یک توتون بارها و بارها بکشید تا حس درستی از طعم و بوی آن پیدا کنید.
وقتی یک بسته توتون را باز می کنید ممکن است میزان رطوبت آن مناسب کشیدن نباشد. معمولا رطوبت بالاتر از حد لازم است. بنابراین لازم است توتون را به اندازه مصرف، قبل پک شدن کمی بگذارید تا رطوبت اضافی را از دست بدهد.
توتون را هنگام پک کردن بین انگشتان فشرده نکنید.
دود کردن پیپ :
در مورد پیپ پک شده، هوا در هنگام مکش باید راحت عبور کند.
اگر هر زمان پیپ شما خاموش شود هیچ ایرادی ندارد. دوباره روشن کنید.
هر از گاهی قبل از دوباره روش کردن با تمپر به ارامی کمی خاکستر را پایین برانی