معجزه نیکوتین در دنیای توتون پیپ !

در ابتدای صحبت جهت درک بهتر و شروع مناسب مطلب بد نیست به نقل خاطره‌ای بپردازم :

در یکی از دورهمی های دوستانه در یک آخر هفته تابستانی در جمع دوستان ، در ابتدای صبح و ناشتا به یکی از دوستان حاضر در جمع ، توتونی را معرفی کردم و خود به شخصه ، بنا بر عادت ، شروع به اسموک صبحگاهی با توتون مورد علاقه خویش کردم و دوست عزیز ما نیز به پیروی از جمع ، پیپ خود را پُر و شروع به کام گرفتن از آن کرد ، بعد از گذشت چند کام کوتاه ، دچار حجم زیاد نیکوتین دریافتی در بدن خود شد و متعاقباً عوارض ناراحت کننده آن را تجربه کرد و به همین دلیل تا انتهای تعطیلات ، لب به پیپ خود نزد !

نکته آموزشی در بیان این خاطره ، اشاره به نقش بنیادی و اساسی نیکوتین در ترکیبات توتون پیپ است .

به یاد داشته باشید که علم شیمی با کسی شوخی ندارد ، مهم نیست که چند سال است پیپ میکشید یا چند عدد پیپ دارید و یا اینکه چه اندازه در این باره اطلاعات دارید ، همیشه به خاطر بسپارید که خطر گرفتگی با حجم زیاد نیکوتین در هنگام پیپ کشیدن در کمین شماست .

درست است که میزان نیکوتین موجود در یک ترکیب توتون با گیرایی آن ارتباط مستقیم دارد اما به یاد داشته باشید که گیرایی یک توتون از جوانب گوناگون مورد بررسی قرار می‌گیرد :

گیرایی در طعم و مزه

گیرایی موجود در دود حاصل از سوختن آن که حاوی نیکوتین وارد شده به بدن شما می باشد

گاهی پیش می آید که یک ترکیب توتون ، طعم و مزه بسیار ملایم و لطیف داشته باشد اما مراقب باشید که همواره این گونه توتون های به ظاهر لطیف از نظر میزان نیکوتین موجود در خود ، ملایم نیستند و شاید بر خلاف ظاهر لطیف خود حاوی میزان نیکوتین بالا و در نتیجه گیرایی زیاد باشند .

تامین نیاز دوستداران توتون کار بسیار سختی است .

شما می توانید یک ترکیب توتون با پروفایل طعمی متنوع و قوی اما بدون میزان نیکوتین لازم را داشته باشید در این حالت ، درست است که مصرف کننده شاهد طعم و مزه خوبی است اما به احتمال زیاد از مصرف این ترکیب راضی نخواهد بود و مطمئناً در این میان چیزی کم است ! با افزودن میزان هرچند اندک نیکوتین به ترکیب ذکر شده ، نه تنها شاهد بالاتر رفتن و مشخص تر شدن کیفیت و درک و حس پروفایل طعمی موجود در توتون خواهید بود بلکه میزان رضایت مصرف کننده نیز بالا رفته و نظر آن تامین می شود .

می‌توان گفت که نقش نیکوتین در ترکیبات توتون پیپ همچون نقش خط بیس در موسیقی است که شالوده ای جهت اجرای بهتر دیگر نتهای موسیقی را فراهم می آورد .

توضیح فرآیند پیپ کشیدن و تجربه اسموک توتون ، کمی پیچیده است .

هنگامی که شما در حال پیپ کشیدن هستید به طور خود آگاه به این موضوع که در حال مزه کردن و یا بوییدن و یا دریافت میزانی نیکوتین هستید فکر نمی کنید و در عین حال به این موضوع هم فکر نمی کنید و شاید اصلاً برایتان مهم نباشد که در همان لحظه ، مغز شما در حال تجزیه و تحلیل تجربیات به طور مجزا و ارائه یک خروجی واحد تحت عنوان تجربه شخصی شما از اسموک توتون ، می باشد .

کمی پیچیده شد :

” اتفاق افتادن عملکرد های گوناگون به طور مجزا و در عین حال وابسته و تاثیرگذار بر هم ، تجزیه و تحلیل جداگانه هرکدام و ارائه یک خروجی واحد از تمام آنها به شما ، به طور کاملاً ناخودآگاه و ایجاد یک تجربه شخصی در ذهن و خاطره شما . “

در بسیاری مواقع در حین تهیه ترکیبات توتون ، در ابتدا تمرکز بر استفاده از توتون هایی همچون ویرجینیای روشنتر و یا انواع اورینتال می باشد :

Brighter Virginia
Oriental

اما در حین کار متوجه میشویم که نیاز به یک نت پایه ، احساس می‌شود و در کمال تعجب می بینیم که نقشه این نت پایه را توتونی در ظاهر با پروفایل طعمی کم و ضعیف ، ایفا می‌کند ! تنها به دلیل داشتن میزان نیکوتین لازم جهت تکمیل ترکیب نهایی توتون ، توتونی همچون برلی تیره Dark Burley که حتی اضافه کردن میزان اندکی از آن در ترکیب ، در حدود پنج دهم درصد ، می تواند تاثیر بسیار چشمگیر و محسوسی در ترکیب نهایی ایجاد کند .

در بسیاری مواقع شاید بودن این نت پایه را حس نکنید اما مطمئن باشید که نبودن آن را صددرصد حس خواهید کرد .

میزان نیکوتین موجود در انواع توتون ها

خانواده اورینتال ها از جمله لاتاکیا معمولاً کمترین میزان نیکوتین را دارا هستند ، چیزی در حدود یک درصد .

توجه داشته باشید که میزان نیکوتین بر اساس درصد وزنی بیان می‌شود .

در این نوع توتون ها ، بنابر شرایط آب و هوایی و خاک و جغرافیای محل پرورش آنها ، میزان نیکوتین موجود ، چیزی در حدود پنج دهم تا یک و نیم درصد می باشد .

معمولاً توتون های اورینتال در هنگام برداشت به طور کامل و یکجا برداشت می شوند در حالی که در مورد توتون ویرجینیا اینگونه نیست .

در هنگام برداشت ویرجینیا ، ابتدا برگ های پایینی ساقه برداشت می شوند بعد از مدتی برگهای میانی و در آخر برگهای بالایی ساقه گیاه برداشت می شوند ، در نتیجه مقدار نیکوتین در برگ های بالایی که مدت زمان بیشتری روی گیاه بوده‌اند و میزان آفتاب و مواد مغذی بیشتری جذب کرده‌اند ، بالاتر است و برگهای پایینی نیز مقدار نیکوتین کمتری دارند .

کوندیش نیز نسبت به ویرجینیا حاوی میزان نیکوتین کمتری است ، به دلیل فرآیند پخت و بخاردهی و پروسه تهیه آن ، میزان روغنهای طبیعی گیاه که حاوی نیکوتین هستند کم شده و در نتیجه میزان نیکوتین نهایی در ترکیب نیز کاهش می یابد .

در حقیقت ، کوندیش در ترکیبات به عنوان حامل و پخش کننده طعم و مزه دیگر المان های موجود در ترکیب توتون ، در دهان شما استفاده می شود یعنی بدون این که خود دارای طعم و مزه قوی و خاصی باشد به پخش شدن یکنواخت پروفایل طعمی ترکیب در تمام سطح دهان شما کمک می کند .

به این نکته توجه داشته باشید که رابطه معکوسی میان میزان قند و نیکوتین موجود در یک ترکیب توتون وجود دارد : یعنی هر چقدر میزان قند کم باشد میزان نیکوتین موجود بیشتر است ، حتی در یک ترکیب ثابت با کم کردن میزان قند موجود و ثابت ماندن میزان نیکوتین آن ، قدرت درک و حس شدن نیکوتین افزایش می یابد .

بعد از خانواده اورینتال ها و کوندیش ، نوبت به ویرجینیای روشن می رسد که حاوی میزان نیکوتین ای در حدود ۱.۸ درصد می باشد ، بعد از آن برلی سفید قرار می گیرد که حاوی میزان نیکوتینی در حدود ۳ تا ۳.۵ درصد می‌باشد ، در این جایگاه ویرجینیایی قرمز نیز می‌تواند خودنمایی کند و حتی برلی تیره که از این جایگاه میزان نیکوتین موجود در آن شروع شده و می تواند تا حدود ۴.۵ تا ۵ درصد نیز برسد .

جایگاه بعدی به پریک می رسد و در بالاترین مقام از نظر میزان نیکوتین موجود ، دارک فایرد کنتاکی قرار می گیرد .

پس می‌توان انواع توتون از نظر میزان نیکوتین موجود در آنها را به صورت زیر دسته بندی کرد :

Orientals and Latakia
Cavendish
Bright Virginia
White Burley
Red Virginia
Dark Burley
Perique
Dark Fired Kentucky