کلیات پیپ :
عموما به رسمیت شناخته شده است که یک پیپ برتر باید از چوبی ساخته شده باید که حداقل پنجاه ساله است.
تنها با بالا رفتن سن چوب است که ریشه briar به اندازه کافی فشرده می شود ، و به اندازه کافی به در برابر حرارت و مایعات تولید شده از سوختن توتون مقاوم می شود. لذا چوب قدیمی تر در طول زمان استفاده مایعات کمتری به خود جذب میکند و در برابر حرارت مقاوم تر است که باعث میشود با استفاده درست دهه ها عمر کند.
معمولا انتخاب یک پیپ خوب توسط معاینه ساده بصری ساله مشکل نمی باشد.سن چوب با فشردگی رده هایی که روی آن است نسبت مستقیم دارد. شد هر چه الگوی تنگ تری روی چوب ببینیم نشانه مسن تر بودن آن است.
ساخت
پیپ هایی که داراهی دیواره های ضخیم تر هستند دیرتر داغ میشوند، همچنین مسیر انتقال هوا از کاسه پیپ به دسته آن باید کاملا نزدیک به کف کاسه باشد.
فرم های مختلف پیپ ارتباطی با کیفیت آن ندارند و انتخاب پیپ صاف یا خمیده بستگی به سلیقه فرد دارد.باید دقت کنید که هیچ ترکی در پیپ موجود نباشد و هوا نیز به خوبی در آن جریان پیدا کند.
انتخاب تنباکوی مناسب برای پیپ
دو نوع کلی تنباکو برای پیپ موجود است:
تنباکوی عطری
مثل چای های عطری به این نوع تنباکو ها موادی افزوده میشود که آنها را خوشبو و خوش طعم کند، در صورتیکه مواد افزودنی طبیعی باشند استفاده از این نوع تنباکو ها مانعی ندارد اما متاسفانه برخی کمپانی های سودجو که توتون تولیدی خود را برای صادرات به کشور های جهان سوم میسازند از اسانسهای شیمیایی برای طعم دادن به توتون و از افزودنیهای بسیار خطرناک برای بهتر سوختن توتون استفاده میکنند.
یک نمونه از این نوع توتون های captain black و برخی نمونه های borkum riff هستند. از نشانه های استفاده از مواد افزودنی شیمیای بوی تند توتون (که گاهی خوشایند نیز به نظر میرسد) و ایجاد مایعات زیاد هنگام سوختن است.
نمونه های captain black که برای استفاده در آمریکا ساخته می شوند کیفیت بهتری دارند ولی در کل کیفیت آنها پایین تر از انواع اروپایی است.
تنباکو های عطری طبیعی بویی ملایم دارند و بیشتر طعم ها و بوهای طبیعی مانند عسل،پرتقال،وانیل و غیره در آنها هست و پس از سوختن شیره کمتری تولید میکنند .
نمونه هایی از تنباکو های عطری طبیعی :
Mac baren(original,burley london blend,aromatic,cherry)
Peterson(luxury,university Flake,de lux mixture,sweet)
Erinmore(mixture)
Von Eicken(Springwater)
تنباکوی سنتی(بدون عطر)
این تنباکو ها مواد افزودنی بسیار کمتری دارند و معمولا بوی آنها برای اطرافیان چندان خوشایند نیست، اما به دلیل نبودن مواد افزودنی برای مطلوب بودن طعم آنها از تنباکوی مرغوب استفاده میشود.
کسانی که سالهاست پیپ میکشند فقط از این نوع تنباکو استفاده میکنند و طعم طبیعی تنباکو را به طعم های مصنوعی مواد افزودنی ترجیح میدهند.
آب بندی کردن پیپ
وقتی یک پیپ نو می خرید داخل آن کاملا تمیز و عاری از کربن است، قبل از اینکه به طور کامل بتوانید از پیپ خود لذت ببرید به یک لایه یکنواخت کربن به قطر تقریبی ۱ میلیمتر نیاز دارید زیرا:
۱- کربن روی دیواره ها در نقش عایق حرارتی چوب را از آتش محافظت میکند و نبودن آن چوب را نسبت به حرارت بالا آسیب پذیر می کند.
۲- کربن روی دیواره ها بعضی مواد نامطلوب حاصل از سوخت توتون را جذب میکند و از دود جدا میکند.
۳- کربن وی دیواره ها حرارت را دون پیپ نگه میدارد و از سرد شدن و خاموش شدن توتون جلوگیری میکند.
چطور این لایه را ایجاد کنیم؟
چهار تا پنج بار اول پیپ را تا یک چهارم ظرفیت آن پر کنید و کامل بکشید، مراقب باشید که داغ نشود چا که در این مرحله به دلیل نداشتن کربن نسبت به حرارت آسیب پذیر است، لذا به آرامی آن را بکشید.سپس چهار تا پنج بار پیپ را تا نیمه پر کرده به آرامی و کامل بکشید، بعد از آن نیز چندین با پیپ را کامل پر کنید و بکشید.
پس از تمام شدن توتون در هر دفعه بگذارید پیپ سرد شود سپس به دقت و بدون لمس دیواره ها توتون سوخته را خالی کنید، اگر توتونی به دیواره چسبیده بود آن را رها کنید زیرا تلاش زیاد برای تخلیه پیپ و تماس با دیواره ها کربنی که ایجاد کرده اید را جدا می کند.
روش های سریعتری نیز برای ایجاد کربن وجود دارند، یک روش آن است که تا دو سه بار اول محلولی ۵۰ درصدی از آب و عسل را با انگشت به صورت لایه نازکی به دیواره های پیپ بمالید و بگذارید خشک شود، سپس آن را پر کنید و بکشید.
بعضی از سازنده ها یک لایه کربن نازک داخل پیپ ایجاد میکنند که کار آب بندی را سریعتر میکند، دقت کنید که این لایه بسیار نازک است و فقط برای تسریع آب بندی میباشد و قطر آن برای محافظت از پیپ در برابر حرارت زیاد کافی نیست.
طریقه پرکردن پیپ
برای اطمینان از خوب سوختن پیپ باید به طور مناسب پرشود؛ متاسفانه ، یادگیری برای انجام این کار زمان و تمرین میخواهد. در واقع ، هنر پرکردن پیپ مشکل ترین قسمت کشیدن پیپ است ، و این می تواند برای مبتدی خیلی خسته کننده باشد.
رایج ترین روش جهت پرکردن پیپ روش “سه لایه” است. هدف این است که در نهایت یک کاسه داشته باشیم که به طور یکنواخت از بالا به پایین پر شده است ،در این روش توتون توسط هر یک از لایه ها به تدریج متراکم تر می شود.
تنباکو را در کاسه بریزید تا زمانی که لبریز شود، سپس خیلی به آرامی آن را فشار دهید تا زمانی که کاسه نیمه پر شود. پیپ را پر کنید و دوباره فشاردهید تا به دو سوم آن برسد. در نهایت ،آن را لبریز کنیدو نسبتا محکم بفشارید تا کمی پایینتر از لبه کاسه برسد. در این مرحله توتون باید د اثر فشار کمی فنری احساس شود.
پس از پر شدن مقاومت جریان هوا در پیپ باید طوری باشد که حس کنید دارید با نی نوشابه می مکید.
طریقه روشن کردن پیپ
پس از پر کردن شعله را روی تنباکو بگیرید و کام بگیرید ، در هنگام این کار تا ۲ بشمارید(بیش از ۲ ثانیه شعله را روی تنباکو نگه ندارید). سپس با ابزا ته صاف به آرامی روی توتون ذغال شده را صاف کنید. بعداز اینکه سطح توتون سیاه شد پیپ آماده روشن شدن است، آتش را روی کاسه بگیرید و هنگامی که کام میگیرید شعله را روی محیط داخلی پیپ به سرعت بگردانید تا یک حلقه روی توتون شروع به سوختن کند، دو سه کام پشت سر هم بگیرید و سپس تکیه داده از پیپ خود لذت ببرید.
روش درست کشیدن پیپ
پیپ را مثل قلیان نکشید
اگر به شدت کام بگیرید توتون با حرارت بالا میسوزد و طعم بدی میگیرد، علاوه بر آن پیپ هم در دست شما داغ میشود و عمر آن کم میشود.
دود پیپ را به داخل ریه ندهید
اینکا ر باعث آسیب زدن به ریه های شما میشود و بای سلامتی شما بسیار مضر است، اگر میخواهید دود پیپ را به داخل ریه فرو بدهید همان سیگار بکشید سنگینتر است، هیچ پیپ کشی این کار را نمیکند، همه با دیدن این رفتار متوجه میشوند که شما یک سیگاری هستید نه پیپ کش.
نیکوتین از مخاط دهان جذب میشود و به فرو دادن دود به ریه نیازی نیست.
علاوه بر آن دیسیپلین پیپ کشیدن ایجاب میکند دود آن را مدت کوتاهی پس از ورود به دهان به آرامی و مودبانه بیرون دهید.
بسیار آرام کام بگیرید
طوری کام بگیرد که انگار یک فنجان قهوه داغ دارید مینوشید، فاصله کام گرفتن ها نیز باید طور باشد که پیپ همواره نزدیک به خاموش شدن باشد،هنر پیپ کش های حرفه ای در این است که فقط زمانی کام میگیرند که اگر نگیرند پیپ خاموش شود.
هنگام پیپ کشیدن لبهای خود را جمع نکنید
این کار اصلا منظره خوبی ندارد،سعی کنید دنباله پیپ را در بین دندانهای خود بگیرید که از ایجاد منظره های نامطلوب جلوگیری کنید
تمیز کردن پیپ
برس های پنبه ای مخصوصی برای تمیز کردن داخل مجاری هوایی پیپ وجود دارد که میتوانید از فروشگاههای معتبر تهیه کنید.
داخل کاسه پیپ را نتراشید مگر اینکه قطر لایه کربنی از ۱.۵ میلیمتر بیشتر شده باشد، در این حالت به دقت قطر آن را به طور یکنواخت کم کنید تا به نزدیک ۱ میلیمتر برسد.لایه کربنی کمتر از ۱ میلیمتر توانایی محافظت از پیپ شما در مقابل حرارت زیاد را ندارد واگر طوری پیپ را بکشید که داغ شود ممکن است آسیب ببیند.علاوه بر آن لایه کربنی نازک توانایی جذب کمی دارد و دود توتون موادی را به همراه خود می آورد که ایجاد سوزش بر روی زبان می کنند.
