ویژگیهای انواع توتون پیپ
شاید بتوان دنیای توتونهای پیپ را به جنگلی متراکم و انبوه و بزرگ تشبیه کرد که مطمئناً پیدا کردن مسیر درست در میان پوشش گیاهی جنگل آنهم در مسیرهای ناهموار و ناشناس بدون نقشه و دستگاههای مسیریاب بسیار دشوار میباشد.
در این نوشتار کوتاه، سعی بر آن داریم تا به طور خلاصه نقشه راه کارآمدی هر چند مختصر جهت استفاده شما عزیزان برای شناخت انواع توتونهای مصرف شده در ساخت ترکیبات توتون پیپ، خواص و ویژگیهای هر کدام را ارائه دهیم تا شاید فانوسی روشن در پیدا کردن مسیر درست و یا روشن کردن مسیری که در آن گام نهادهاید، در دنیای پیچیده توتون پیپ، برای شما عزیزان باشد :
ویرجینیا Virginia
رایج ترین نوع توتون در ترکیبات توتون پیپ در طیف وسیعی از رنگ بندیهای مختلف موجود است و در بسیاری از ترکیبات توتون پیپ مورد استفاده قرار میگیرد و میتوان گفت که تقریباً تمام افراد علاقهمند به پیپ و توتون، لذت اسموک آن را تجربه کردهاند، چه به عنوان عنصری در ترکیب توتون پیپ خود و چه به عنوان یک ترکیب خالص ویرجینیا.
ترکیبات خالص ویرجینیا نیز به نوبه خود از لحاظ گیرایی در سطوح مختلف از کم تا زیاد دسته بندی میشوند که هرکدام طرفداران خاص خود را دارند.
ویرجینیا حاوی بیشترین مقدار دکستروز
Dextrose که نوعی قند است، در میان توتون های رایج دیگر میباشد و به همین خاطر دارای خاصیتی شیرین به طور ذاتی است. به دلیل داشتن میزان قند بالا باید به آرامی اسموک شود چرا که در غیر اینصورت لذت مناسب اسموک آن را از دست خواهید.
ویرجینیا قابلیت این را دارد که به دلیل حرارت ناشی از سوختن بسیار سریع داغ شود پس توصیه میشود جهت درک مناسب و بهتر این توتون، آرامش و صبر کافی به خرج دهید تا تجربهای خوشمزه و دلچسب داشته باشید.
در طیف رنگی مختلف از زرد روشن کاهی رنگ تا قرمز تیره و حتی سیاه یافت میشود که هر طیف رنگی دارای خصوصیات و ویژگیهای منحصر به فردی میباشد.
اگرچه توصیف ویژگیهای طعمی توتون در قالب کلمات کار آسانی نیست اما میتوان برای درک تقریبی اینچنین گفت که:
ویرجینیاهای روشنتر دارای حسی شادابتر و تازهتر و نتهایی شبیه به طعم کاه، مرکبات و حال و هوای تابستانی، میباشند.
از سوی دیگر ویرجینیاهای تیرهتر، دارای طعم قوی و گیرا و عمیق تر به همراه نتهای میوه های خشک شده، کارامل و شکلات، میباشند.
برلی Burley
این توتون نیز موردی رایج در ساخت و تهیه بسیاری از ترکیبات توتون پیپ موجود در بازار مصرف میباشد.
بر خلاف ویرجینیا دارای میزان قند قابل ملاحظهای نمیباشد و شاید بتوان گفت در مقایسه با آن، حاوی قند طبیعی نیست که در نتیجه اسموک و طعم بسیار خشک تری نیز دارا میباشد.
و باز هم برخلاف ویرجینیا قابلیت داغ شدن سریع در اثر سوختن را ندارد.
در تهیه و ساخت بسیاری از ترکیبات آروماتیک مورد استفاده قرار میگیرد چرا که میتواند به راحتی طعمهای گوناگون موجود در ترکیبات دیگر را به خود جذب کند. در طیف رنگی قهوهای روشن تا تیره موجود است. میتوان پروفایل طعمی آن را با نتهای آجیلی و شکلاتی توصیف کرد.
کوندیش Cavendish
در حقیقت نوعی از توتون نیست بلکه روشی برای تهیه و فرآوری توتون میباشد.
عموماً با استفاده از توتون ویرجینیا و یا برلی، عمل آوری آنها، اعمال گرما و فشار، طی یک پروسه خاص به محصولی تحت نام کوندیش که طعمی ملایم و دلچسب دارد می رسند.
در طی این فرآیند، طعم طبیعی توتون اولیه از بین میرود و طعم حاصل بیشتر شامل نتهای شیرین میباشد.
در کوندیش مدرن نیز با استفاده از افزودنیهای طبیعی و مخصوص طعمهای آروماتیک مورد نظر در محصول نهایی را ایجاد می کنند.
دارای رنگ سیاه و یا قهوهای تیره میباشد و میتواند شامل پروفایل طعمی گوناگون مانند نتهای: وانیل، توت فرنگی، گیلاس، نوشیدنیهای مختلف و هر طعم مورد قبول و پرطرفدار در میان طیف مصرف کننده، باشد.
گاهی در ترکیبات سنگین و گیرا مانند ترکیبات ویرجینیا / پریک، جهت تلطیف محصول نهایی از مقداری کوندیش ساده و طعم دار نشده، استفاده میشود.
لاتاکیا Latakia
محصولی است نتیجه فرآیند و پروسهای که عامل اصلی در آن را آتش و گرما با استفاده از چوب گیاهان مختلف و همچنین گیاهان معطر و مخصوص، ایفا میکند.
این محصول بیشتر در قبرس و مناطق شمالی سوریه تهیه میگردد. عمل آوری توتون با این روش به محصول نهایی شخصیت و ویژگیهای خاص و منحصر به فردی میبخشد.
در وهله اول بعد از استشمام این محصول پس از باز کردن درب قوطی، افراد به یاد، چوب سوخته و ایزو نیمسوز، نتهای چرمی و شاید آتشهای کنار ساحل در روزهای تابستانی و پاییزی میافتند.
در بسیاری از ترکیبات مورد استفاده قرار میگیرد و خاصیتی ادویه و دودی و خاص به ترکیب نهایی میبخشد.
مقدار افزوده شده از این محصول در ترکیب نهایی می تواند از مقادیر بسیار کم تا ۵۰ درصد ترکیب نهایی نیز باشد.
از لحاظ گیرایی، قوی نیست اما طعم و مزهای قوی و غنی و محسوس دارد همچنین سوختنی خشک و خنک را به ترکیب نهایی اضافه خواهد کرد.
اورینتال Oriental
شامل طیف وسیعی از گونههای مختلف توتون که در مناطق ترکیه، بالکان و روسیه رشد میکنند، میباشد. متداول و رایج ترین انواع توتونهای این خانواده به شرح زیر میباشند: Ismir , Sumsun , Yenidji , Cavella , Bursa که همگی دارای سوختنی خنک، طعمی گرد و غباری و گاهی نتهای تند و سرکهای، میباشند.
معمولاً در ترکیبات سنگین و گیرا مورد استفاده قرار میگیرند، بیشتر در کنار ویرجینیا و به طعم ترکیب نهایی نتهای ادویهای و خاص و جذابی را اضافه میکنند.
نکته: گاهی لاتاکیا را نیز جزئی از خانواده اورینتال به حساب میآورند.
شما میتوانید برای تهیه انواع توتون پیپ به صورت آنلاین در وب سایت فروشگاه پاسارگادتاباک یا بصورت حضوری آن را تهیه کنید.
2 دیدگاه دربارهٔ «ویژگیهای انواع توتون پیپ»
بی نظیر بود و کامل ازتون ممنونم پدر پیپ ایران
عالییییییییییییی بود